элдэв шалдав..

Гэнэт урам хуга.. мэдээж хүмүүсийн хооронд байх элдэв саад бэрхшээлийг даван туулахаас татгалзахгүй ч гэлээ.. зүгээр л би гэсэн хөгийн аминчхан хүсэлдээ хөтлөгдөөд тэрхүү хүсэл шуналынхаа боол болсон үед л зарим зүйл санаанд нийцэхгүй.. тэгээд бодож төлөвлөсөн бүхнийгээ зүгээр л шууд цааш нь үргэлжлүүлэн нурааж тоглоно.. төсөөлөл маань цааш үргэлжлэнэ.. гэхдээ дандаа бүтэлгүйтлээр..


блогтоо мянга мянга гоё үгсийг хэлхээд юм хум бичмээр санагдавч нэг л болж өгөхгүй.. энэ цээжин дотор байх нэг тийм бачимдсан мэдрэмж арилж өгөхгүй.. хичнээн сайхан зантай байгаа мэт дүр эсгэвч дотроо хүүе дао чи бол худалч новш.. юугаа хийгээд худлаа ингээд дүр эсгээд суугаамбэ чин үнэнгээ хэлээдээ гэх мэтээр дотроос хатгаастай.. чамд санагдаж бодогдож байгаа бүхнийг эцэст нь хэн нэгнийг гомдоочих вий гэж айлгүйгээр зүгээр л мэдрэмжээ чин үнэнээр нь харуулаач гэж амандаа үгэлмой..


...
Сайхан мэдээ гэвэл сарын өмнө хаясан утсаа олсон.. хулгайч утсыг маань өөрөө авчирч өглөөшд.. ухаалаг утасны хэргийг гаргасандаа гэж.. мөн өнөөх өмнөхийн өмнөх бичлэгт дурдсан охинтой гоё яриа хөөрөөтэй болоод.. ер нь итгэл найдварын гал асаж масаадд.. бүтэлтэй ч юм шиг гэтэл даанч тэгээд бүтэлгүй ээ.. удахгүй англи явах юм гэнэ.. гэхдээ яахав явтал нь ядаж нэг сайхан дурсамж болоод үлдчихий л...



блогоо бүр хаах гэсэн нэг зориг хүрэхгүйм.. дурлаж явсан охидууд маань уншдаг гэж бодохоор бүр хаагаа хаячмаар.. хэлж байсан үгсээ би мартаагүй ээ.. тйимдээ ч одоо ч бодон бодон өөрийгөө зовоосоор л.. эсвэл худлаа өөрөө ч үл ойлгох ийм утгагүй бичвэрүүд сараачиж суухаар зүгээр л больчий гэхээр бичихгүй л нэг л хоосон оргиод байх..